De koning van de Jimmy
Hij pakt zijn pakje shag van zijn bureau
een vloeitje rolt hij stevig tot een sigaretje zoals alleen échte mannen van die sigaretjes rollen
dan schuift hij ‘m met één vloeiende beweging tussen zijn met gel gestijfde haren en zijn oor
legt het pakje shag weer terug op zijn bureau
doet de zippo in zijn borstzak
en neemt zijn leren jack
in zijn witte nikees loopt hij nog één keer één rondje door de kamer om te zien of dat hij zeker niets vergeet, dan sprayt hij nog een laatste beetje van zijn allerzwaarste aftershave op de blauwe ader in zijn bleke nek
een laatste blik in het rond, zijn sleutels en terwijl hij nonchalant zijn zwarte leren jack over zijn schouder gooit
propt hij snel nog twee over de datum condooms in zijn zak; je weet maar nooit 🡪
hij start zijn brommer
bij de Bisschop Bekkerslaan linksaf de bocht om
snel nog even langs de Shell die laatst de Tango is geworden
en dan giet hij er voor vijftien euro brommix in
dan via de rotonde direct rechtsaf
bij het pleintje met dat hek
met vijfenveertig strak de bocht door
dan een laatste peutje gas
en dan hoppa! met zijn voorwiel in het fietsenrek
dan langs het reuzenrad, de botsauto’s
de kassa van de nautilus
hij ruikt de zoete geur van suikerspin
hij ziet het knipperende licht
hij hoort “a-a-atentione!”
en “dit moet je v-v-voelen!”
maar zijn blik is maar op één ding gericht
daar staat hij dan, hij sluit zijn ogen
neemt een hele diepe volle teug met adem en zet zijn rechtervoet dan op de eerste tree
dan hop hop hop naar boven
langs de persers, snel de rolbaan en de afzonderlijk bewegende traptreden
dan de schudbrug en de kogel, de draaiende schijven
en in recordtijd is hij beneden
het kan altijd nog beter
maar om zijn lippen speelt een lach
want morgen is er gewoon wéér zo’n dag
Vandaag is hij de koning
een ongekroonde koning
de komende vijf dagen op een rij
is hij gewoon de koning
een ongewone koning
de koning van de Jimmy
dat is hij
zo nonchalant mogelijk zet hij zijn ellebogen op de rode mailing
en tuurt naar het groepje jongens dat zich op hun vaste plek, bij de botsauto's, heeft verzameld
en het naderende clubje meisjes flirtend en al knipogend onthaalt
er worden schouderklappen uitgedeeld, complimenten toegespeeld
door de meisjes wordt weggekeken, gekronkeld, gegiecheld en gekruld
en hoe graag hij ook de tijd even vooruit zou willen willen spoelen
hij zegt binnensmonds tegen zichzelf ‘jouw tijd komt’ en ‘heb geduld’
hij neemt het shaggie dat hij draaide van achter zijn oor en steekt het aan zoals alleen echte mannen hun sigaretjes aansteken
hij ziet de meisjesvoeten zijn kant op draaien, hij telt de stappen van de gympies
1….2….3….4……. tot 10
hij weet het nog precies van vorig jaar; hoe of dat clubje meisjes zich dan tergend langzaam zijn kant op bewoog, hij neemt een diepe, volle teug met adem, tilt zijn borstkas wat omhoog en weet zeker: nu zullen ze hem zien
’nu is het kalm blijven’, denkt hij, maar de blauwe ader in zijn bleke nek begint te kloppen van jewelste
en zichzelf bewust van elke spier trekt hij zijn zwarte leren jack zo traag mogelijk aan
strijkt een slap geworden pluk van zijn vettige kuif al in de verte turend achterover
en drukt dan tussen duim en wijsvinger zijn ‘echte mannen sigaretje’ uit
terwijl hij, onverschillig haast, maar precies zwoel genoeg de kant op kijkt van de meisjes
hij zoekt hun blikken
de condooms
hij voelt ze branden in zijn zak
en daar gaat hij
naar boven
dan hop hop hop langs de persers, snel de rolbaan en de afzonderlijk bewegende traptreden
dan de schudbrug en de kogel, de draaiende schijven
en nog sneller dan hiervoor is hij beneden
en bij de railing ziet hij, hijgend nog, de rokjes van de meisjes
ze lopen slenterend en achteloos en traag aan hem voorbij
hij ziet hun billen bewegen en voelt hoe het in de voegen van zijn broek
binnen een paar seconden vochtig warm wordt
en hij denkt ‘vanavond in hun bed denken ze stuk voor stuk, allemaal, aan mij,
aan de koning van de Jimmy en zei weten net als ik; morgen is er gewoon weer zo’n dag!’
vandaag is hij de koning
een ongekroonde koning
de komende vier dagen op een rij
is hij gewoon de koning
een ongewone koning
de koning van de Jimmy
dat is hij
De ochtend na de laatste avond staat hij op het plein met de tranen in zijn ogen stil te kijken
hoe zijn felgekleurd paleis met grof geweld wordt afgebroken
zijn persers, de rolbaan: binnen no-time zijn ze klaar
als hij zijn hand dan uit zijn broekzak liggen in de palm de verpakte over de datum condooms te prijken
en als de truck het plein afrijdt zegt hij: ik ben de koning van de Jimmy
tot volgend jaar
© Elke Vierveijzer