Cassettebandje

Cassettebandje

er zit een oud cassettebandje in mijn hoofd
ik weet niet precies hoe of het daar ooit is gekomen
maar er ligt een uiterst waardevol bezit in opgenomen
het geeft iets terug waarvan ik eerder werd beroofd

soms is het daar als alle lichten zijn gedoofd
of soms wanneer ik simpelweg sta af te wassen
zelfs wanneer ik op een feestje ben kan het me plots verrassen
dan zijn daar enkel nog die woorden in mijn hoofd

En je gezicht komt dan vanzelf, al duurt het even,
in een reeks van traag bewegende portretten:
ik zie je weer de tafel dekken, lachen en koffie zetten 
als stond je hier nu voor me weer tot leven

ik heb een tijd als een soort van spel
om mij van jouw aanwezigheid te kunnen vergewissen
het bandje steeds teruggespoeld
en dat hielp, onbedoeld,
zelfs tegen het al te grote missen

maar toen het leven zogezegd
weer haar positie had veroverd
en dat bandje voor een poos
in de vergetelheid geraakt
bleken de dagen ongemerkt 
je stem te hebben weggetoverd
en je gezicht tot een vertroebeld
aquarelletje gemaakt

de paniek maakte zich van mij meester
god wat heb ik toch gedaan
het bandje met een spelletje versleten
ik ben te nonchalant geweest
er moet nog iets van geluid op staan
had ik dit van tevoren maar geweten

er is heel wat geduld en liefdeswerk aangelegen
maar het bandje heb ik kunnen repareren
zelfs in mijn hoofd zit jij gelukkig om een praatje niet verlegen 
en van gemaakte fouten kun je leren

er zit een oud cassettebandje in mijn hoofd
met een niet vanzelfsprekend mooi gegeven
als een kristal moet het soms worden opgewreven
dan blijf jij levensecht in leven in mijn hoofd

© Elke Vierveijzer