Mijn geluk

Mijn geluk 

dat jij geen geld meer hebt
niet weet hoe je je hypotheek nog moet betalen
je zit te wachten op de dag
dat de bank je hele huis leeg halen zal
dat jij niet slaapt omdat je niet weet
of je kindje morgen wel kan eten
mocht je het zelf zijn vergeten
dat heb je nu duizend keer verteld 
dus ja, dat wist ik al

en ja, ik weet dat er geen uitweg is
maar wil je samen zitten kniezen?
mijn God, dat gaat toch helemaal verkeerd
ik begrijp dat het niet mee zit
maar moet ik mee in jouw verdriet
totdat we alle twee zijn weggeteerd?

dat jij moet vluchten voor geweld
dat heel jouw land aan stukken wordt geschoten
en dat het land waarnaar je vluchtte
jou en je gezin afstoten zal
dat jij niet slaapt omdat je niet weet
of je morgen wel kunt eten
mijn God, dat zie ik overal
je denkt ‘dat zal ze wel niet weten’
maar jawel, dat wist ik al

en God weet dat ik helpen wil
ik ben heus met je begaan
maar ik weet serieus gewoon niet hoe
moet dat er steeds maar worden ingewreven
moet men me steeds weer om de oren slaan
met vragen of ik ook iets voor mijn medemensen doe? 

gun mij mijn geluk
moet ik dan continu gebukt gaan
onder ieder anders juk
gun mij mijn geluk
het spijt me zeg
dat ik het wel
heb getroffen in het leven
maar gun mij nou even
mijn geluk

en ik ben altijd aardig
ik ben altijd heel erg super aardig
altijd aardig, ook al lukt het eigenlijk niet
ja, dat ben ik
en ik kan ook heel goed luisteren
ik luister altijd naar verhalen over dood, verderf, verlies en weet ik wat al niet meer
maar het houdt ergens op een keer
op die grens daar sta ik

dus ga weg met je collectebus
ga weg met je verhaal
morgen zal ik er heus weer voor je zijn maar
ga nu maar weg met al je wensen
ik ben ook maar een mens en
nu is het gewoon heel even klaar

dit is mijn geluk
dus donder op met je klimaatproblemen
het interesseert me echt geen fuck
blijf eraf, mijn geluk
neem morgen maar weer alles mee
maar vandaag, oh nee, nee, nee
mij krijg je vandaag niet stuk
morgen weer, morgen heb ik weer volkomen medeleven
maar gun mij vandaag nou even
mijn geluk 

© Elke Vierveijzer