Golven

GOLVEN

de vogels zwemmen naar de bomen
onder onze voeten verdrinkt het gras
de auto’s en de huizen worden boten
de maan en de sterren drijven in een plas
het razen van de golven in de verte
langzaam verandert elk raam
in een patrijspoort met zich op de straten
op de bodem van een stille oceaan
Lucy tekent lijnen in een plakboek
en Stijn tuurt stoïcijns naar de tv
het water al tot boven de knieën
de stad verandert langzaam in een zee

en als alles wat hen bindt begint te drijven
roept geen van hen om hulp of rijkt een hand
in hun stoelen als twee levenloze lijven
op de bodem van dit vreemde land

daar komen de golven
daar komt de rivier
flikkerende beelden en eindeloze lijnen
daar komen de golven
daar komt de rivier
en het water doet de stilte zelfs verdwijnen

© Elke Vierveijzer